ห้าตัวรุกแดนหน้าของแมนยู
ย้อนกลับไปเมื่อวันอังคารอาทิตย์ก่อนๆ ยูไนเต็ดไม่ได้เล่นเกมเพรสซิ่งใส่สเปอร์ หรือเชฟฟิลด์ยูไนเต็ดมากนัก รวมสองเกมแล้วมีจำนวนการเพรสแค่201ครั้งเท่านั้นเอง โดยที่54จากในนั้นวิ่งเพรสในfinal third
แต่เกมกับไบรท์ตัน ห้าตัวรุกแดนหน้าของแมนยู (3*M + บรูโน่ + ชอว์) วิ่งเพรสซิ่งถึง158ครั้งในพื้นที่รุกของพวกเขา
เป็นเกมเพรสซิ่งที่วิ่งไม่หยุด และส่วนใหญ่จะเพรสกดดันได้สำเร็จด้วย
"คู่หูจอฟ้า" กองหน้าบลูสกรีน
เช่นการเล่นของบรูโน่ แฟร์นันด์ส บาคาร่าออนไลน์ ยามที่แมนยูดันเกมขึ้นสูงเป็นหน้าห้าตัวนั้น นักเตะที่ได้ประโยชน์จากการเล่นของบรูโน่มากที่สุดก็คือ เมสัน กรีนวู้ด โดยเฉพาะในเกมที่ดีที่สุดของเขาตั้งแต่ลงสนามในสีเสื้อแมนยูไนเต็ดนั้น กรีนวู้ดยิ่งดีมากขึ้นเรื่อยๆเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา
พูดกันที่ประตูของเขา เรารู้กันอยู่แล้วถึงคุณภาพเท้าซ้ายของเขายามยิงประตู เรารู้ว่าเขาสามารถเลี้ยงจี้เข้าใส่กองหลังได้ดี(อย่างน้อยก็ตอนเล่นระดับเยาวชน เห็นกันบ่อยๆ) แต่สิ่งที่โดดเด่นมากจริงๆที่เห็นจากประตูของกรีนวู้ดนั้น มันคือเรื่องของ "การเคลื่อนที่ของเขา" ก่อนที่เขาจะได้บอล
พิจารณาที่ประตูนั้นจะเห็นว่า กรีนวู้ดใช้การวิ่งสลัดตัวประกบให้หลุดเพื่อจะรับบอลจากวานบิสซาก้า พอบอลไหลมาถึงนั้นเขาลดไหล่ โยกลำตัวหลอก ซึ่งการเคลื่อนที่อันชาญฉลาดนี้มันทำให้กองหลังขาตายในทันที สิ่งนี้สำคัญยิ่งกว่าทริคต่างๆ สำคัญมากกว่าการยิงจบสกอร์ของเขาซะอีก การเฟคหลอกเล็กน้อยอันนี้ และการเคลื่อนที่ที่ทำให้เขาเกิดช่องว่างและสร้างความอันตรายแก่ตัวที่เข้ามาประกบ
นี่แหละนักเตะที่กำลังพัฒนาตัวเองอยู่ และกำลังจะกลายเป็นดาวเด่นในอนาคต
ท่าดีใจแบบว่าซุปตาร์ๆ
ตำแหน่งของกรีนวู้ดในฐานะInside Forward ฝั่งขวานั้นทำให้เขามีอิสระมากๆที่จะเคลื่อนที่ไปได้ทั้งสนาม คือเขาสามาถจะไปโผล่อยู่ตรงกลาง ยืนอยู่ทางขวา หรือแม้กระทั่งออกไปยืนฝั่งซ้ายได้เลยทีเดียว
ในช่วงครึ่งหลังเขาเล่นแทบจะเป็นการเคลื่อนไหวในตำแหน่งหน้าที่ของ"เบอร์10เลยทีเดียว" ที่เขาจะเข้าไปเล่นในพื้นที่ช่องโหว่เพื่อรอรับบอล และเมื่อได้โอกาสเขาก็แสดงการเล่นที่มีจินตนาการ การสร้างสรรค์เกมให้ได้เห็นทุกๆครั้งที่มีพื้นที่ให้วิ่งเมื่อบอลมาถึงกรีนวู้ดได้สำเร็จ
แน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น "ภาคการเล่น"ของกรีนวู้ดที่โดดเด่น ได้แสดงให้เห็นในประตูที่สามของยูไนเต็ดคืนนั้น (เกมไบรท์ตัน) ก็แสดงให้ได้เห็นว่า โซลชานั้นต้องการแสดงการเล่นให้ได้เห็นยังไง มันไม่ใช่เป็นการตะโกนออกเสียงเพื่อต้องคอยบอกวิธีการกันในสนาม แต่สิ่งนี้กำลังพัฒนาเข้าไปสู่สิ่งที่เรียกว่า "นิสัยการเล่น" ASIA369 ที่รู้กันเองโดยไม่ต้องใช้คำพูดตะโกนบอกอะไรกัน ทุกคนรู้กันด้วยตัวเองหมด